Podczerwień
Fotografia w podczerwieni nie przedstawia specjalnych trudności. Wymaga jedynie sprawdzenia aparatu fotograficznego (w pełnym słońcu), czy nie przepuszcza promieniowania podczerwonego-z tych względów korpus aparatu powinien być metalowy. Materiał podczerwony dobiera się – stosownie do zamierzonego celu – o odpowiednich czułościach i zakresie spektralnym. Należy pamiętać, że im jego uczulenie spektralne sięga dalej w zakres podczerwieni, tym krótszy jest okres jego ważności i tym bardziej rygorystyczne są warunki jego przechowywania (koniecznie w zamrażalniku). Odpowiednio do czułości spektralnej materiału dobiera się filtry zdjęciowe i źródło promieniowania podczerwonego oświetlające obiekt zdjęcia. Przy obliczaniu ekspozycji należy uwzględnić zakres spektralny przepuszczalności filtrów: im jest on węższy, tym większa musi być ekspozycja. Jeśli użyty otwór przysłony jest większy niż f/8, należy pamiętać o aberracji chromatycznej związanej z podczerwienią i przedłużyć wyciąg obiektywu o 1/200 ogniskowej (w stosunku do nastawienia ostrości w świetle widzialnym), aby uzyskać maksymalną ostrość obrazu podczerwonego w płaszczyźnie błony. Omówiony rodzaj fotografii w podczerwieni dotyczy oczywiście podczerwieni bliskiej – zakresu od 800 do 1000 nm.